วิเคราะห์วรรณกรรมพื้นบ้าน เรื่องนางผมหอม (วิเคราะห์โครงเรื่อง)

วิเคราะห์โครงเรื่องนางผมหอม

 

โครงเรื่องนางผมหอม

๑. ตอนเริ่มเรื่อง ได้กล่าวถึงนางสีดาที่เสด็จไปประพาสป่าและได้พลัดหลงกับพี่เลี้ยงและนางกำนัล เดินรอนแรมด้วยความหิวกระหาย จึงได้ดื่มน้ำจากรอยเท้าของสัตว์คือช้างและกระทิง และได้กำเนิดมาเป็นลูกสาวทั้งสองชื่อ ผมหอมกับลุน ครั้นเมื่อไปเล่นกับเพื่อนก็ถูกล้อเลียนและทำร้ายว่าเป็นลูกผีปีศาจ จนทำให้นางทั้งสองต้องถามแม่ว่าพ่อคือใครและออกเดินทางตามหา เกิดข้อขัดแย้งระหว่างคนกับคน

๒. ตอนดำเนินเรื่อง คือตอนที่นางผมหอมและนางลุนพบพระยาช้างสารนางทั้งสองจึงทำการเสี่ยงทายด้วยการไต่ขึ้นไปบนหลังช้าง นางผมหอมไต่ขึ้นไปได้แต่นางลุนไต่เท่าไหร่ก็ไต่ขึ้นไม่ได้เพราะนางเป็นลูกกระทิง ช้างจึงจับนางเป็นอาหาร นางผมหอมเสียใจมากที่พระยาช้างสารฆ่าน้องของตนแต่กระนั้นนางก็ยังต้องจำใจไปกับพระยาช้างสารดังเดิม เกิดข้อขัดแย้งระหว่างคนกับตัวเอง

๓. จุดวิกฤตของเรื่อง ที่นางผีโพงได้ผลักนางผมหอมตกน้ำและได้จำแลงแปลงกายเป็นนางผมหอมให้เจ้าชายหลงและเข้ามาอยู่ในกับเจ้าชาย นางผมหอมต้องไปอาศัยอยู่กับลิงกัง สีลาลูกชายจึงต้องพาน้องตามหานางเพื่อจะขอน้ำนมให้น้องกว่าที่เจ้าชายจะทราบ และกว่าเจ้าชายจะทราบความจริงนางผมหอมก็ต้องระหกระเหินลำบากนานเหมือนกัน

๔. จุดคลี่คลายของเรื่อง เจ้าชายทราบว่านางผีโพงปลอมแปลงมาและไม่ใช่นางผมหอมตัวจริงจึงจึงทำการกำจัดนางผีโพง โดยการฆ่าและนำเลือดนางผีโพงมาให้นางผมหอมสระผมชำระร่างกาย นางผมหอมจึงฟื้นกลับมาดังเดิม

๕. ตอนจบเรื่อง เรื่องวรรณกรรมอีสานเรื่องนี้จบลงด้วยความสุขเพราะนางผมหอมและท่านชายได้กลับมาอยู่เมืองและมีความสุขเช่นดังเดิม

 “นางผมหอม” เป็นเรื่องราวที่กล่าวถึงความดีที่นางผมหอมได้กระทำมา ความลำบากที่นางต้องได้รับและผลความดีก็ตอบแทนกลับคืนมาสู่นาง คือใครทำดีก็ย่อมได้ดีดังเดิม

“นางผมหอม” วรรณกรรมเรื่องนี้ เหมือนจะตอกย้ำความจริงที่ว่า คนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้

                โครง เรื่องของ “นางผมหอม” จัดอยู่ในประเภทที่เป็นโครงเรื่องแบบเก่าที่เน้นถึงความสัมพันธ์ของ เหตุการณ์และการลำดับเหตุการณ์ในเรื่องโดยมีตัวละครเป็นผู้เผชิญหน้ากับ เหตุการณ์และสถานการณ์ต่างๆ อันเป็นปมปัญหาของเรื่องแล้วพัฒนาไปสู่จุดวิกฤต ก่อนจะคลี่คลายไปสู่จุดจบ จุดเด่นขอโครงเรื่องในวรรณกรรมเรื่องนี้คือการสร้างข้อขัดแย้งหลักว่าแม้จะทำชั่วขนาดไหนก็ไม่สามารถทำลายความดีได้ดังเช่นนางผมหอมที่สุดท้ายนางก็ได้ครองรักกันอย่างมีความสุข ผู้ดำเนินเรื่อง ผู้เขียนได้วางพื้นนิสัยของผู้เป็นตัวละครเอกไว้อย่างเด่นชัด เพื่อเสริมให้ข้อขัดแย้งนั้นมีความเข้มข้นมากขึ้น คือให้นางผมหอมและนางลุนต้องออกเดินทางอย่างยากลำบาก แม้จะพบพ่อแล้วแต่สุดท้ายนางลุนผู้เป็นน้องก็ต้องมาตาย ความสุขของนางผมหอมก็มีได้เพียงนิดเดียวเมื่อนางนางต้องมาลำบากเพราะผีร้ายที่จ้องจะทำลายนาง แต่ด้วยผลแห่งความดีก็ทำให้นางกลับมาครองรักกับคนรักเช่นเดิม