วันอังคารที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2557

นิทานสำหรับเด็ก

นิทานเรื่อง รักแท้
                ฉันเกิดในตะกร้ามีเศษผ้าถุงรองพื้นแทนเบาะนอน  ภายในบ้านไม้กลางเก่ากลางใหม่
เมื่อลืมตาดูโลก สิ่งที่ฉันจำได้ คือ “ แม่ ”  เมื่อฉันหิวฉันจะร้องเรียกหาแม่ แม่ก็จะมาให้นมฉันกิน
บ้านหลังนี้ก็ยังเป็นครอบครัวที่ฉันรักมาก มีเจ้านาย นายหญิง คุณหนู คุณหนูอายุประมาณ ๑๐ ขวบ
ทุกวันคุณหนูมักจะมาเล่นกับฉัน  คุณหนูมักร้องเรียกหาฉัน ฉันก็มักจะวิ่งตามคุณหนูไปเสมอ  สิ่งที่ฉันได้รับทุกครั้งที่คุณหนูเรียกจะต้องเป็นของอร่อยต่างๆ  เมื่อฉันโตขึ้นแม่ก็ไม่ให้ฉันกินนม  เจ้านายมักทำข้าวกับปลาทูให้ฉันกินเสมอและเป็นสิ่งที่ฉันชอบกินมาก         
ตอนนี้ฉันอายุประมาณ ๕ ปี คุณหนูก็โตเป็นสาว ทุกวันหลังเลิกโรงเรียน คุณหนูมักจะมาเล่นกับฉัน  วันหนึ่งคุณหนูก็ได้พาเพื่อนชายมาบ้าน แนะนำให้เจ้านายและนายหญิงทราบ ฉันเห็นเจ้านายทั้งสองนั่งปรึกษากัน ฉันเห็นคุณหนูร้องไห้ นายหญิงก็ร้องไห้ เจ้านายหน้าตาน่ากลัวมาก ซึ่งฉันไม่เคยเห็นมาก่อน หลังจากนั้นฉันก็ไม่เคยเห็นเพื่อนชายของคุณหนูอีกเลย
                หลายเดือนต่อมาคุณหนูก็อ้วนขึ้น กินจุขึ้น ชอบกินของเปรี้ยวๆ ฉันเห็นท้องของคุณหนูใหญ่ขึ้นเรื่อยๆและไม่เห็นคุณหนูไม่ได้ไปโรงเรียนเลย  ทุกวันคุณหนูมักจะนั่งร้องไห้ที่สวนหลังบ้าน ฉันสงสารคุณหนู ฉันทำได้เพียงแต่เดินเข้าไปคลอเคลียให้คุณหนูเล่นด้วยและคุณหนูก็พูดกับฉันว่า
“ ฉันทำความผิดมากนะ เธอรู้ไหม เธอนี้ดีนะทำอะไรก็ไม่ผิด แต่ฉันสิเมื่อทำผิดไปแล้วมันทำให้ฉันแก้ไขอะไรไม่ได้เลย คนที่ฉันคิดว่ารักฉันมากที่สุด คนที่ฉันคิดว่าฉันรักมากที่สุดกับทิ้งฉันเมื่อมีปัญหา แต่พ่อแม่สิ ท่านกลับไม่เคยทิ้งฉันเลย ”
                ฉันได้แต่ปลอบคุณหนูด้วยการเดินเข้าไปร้อง “ เหมียว เหมียว ”  ทุกครั้งที่คุณหนูร้องไห้นายหญิงและเจ้านายก็เข้ามาปลอบเสมอ และพูดว่า  “ หนูเป็นแก้วตาดวงใจของพ่อแม่นะลูก พ่อรักหนูมากนะ”
“ แม่รักลูกมากนะ แม่ก็พร้อมที่จะเป็นยาย เราเริ่มต้นกันใหม่นะลูก”
ถึงฉันจะเป็นเพียงแค่แมวตัวหนึ่ง  ฉันก็รับรู้ความรู้สึกของเจ้านาย นายหญิงที่มีต่อคุณหนูได้ว่า
“ ท่านทั้งสองพร้อมที่จะให้อภัยในความผิดและเป็นกำลังใจให้คุณหนูต่อสู้ปัญหาต่อไป ”
ฉันอยากบอกคุณหนูว่า “ ฉันดีใจที่คุณหนูคิดปรึกษาพ่อแม่ และไม่ไปทำแท้งเพราะการทำแท้งเป็นการบาป ”  ฉันตื่นเต้น อยากเห็นสมาชิกใหม่ของบ้านเพราะจะมีคนคอยเรียกฉันไปกินของอร่อยๆเพิ่มอีกคน

 



นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า พ่อแม่คือคนที่รักเรามากที่สุด
เหมาะสมสำหรับเด็กอายุ ๑๔-๑๘ (ชั้นมัธยมศึกษา)





นางสาวดวงเดือน     คำบุญเกิด       รหัสนักศึกษา๕๔๓๔๑๐๐๑๐๑๑๕  ชั้นปีที่ ๔   หมู่เรียนที่ ๑

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น